ایثار آن چه موجود است:
با توجه به مطالبی که در فوق مطرح شد روشن است که اگر کسی امکانات زائد بر نیازش را ایثار کند در واقع بیشترین سود را به دست آورده است چرا که با تقدیم امر کم ارزش و فانی دنیوی امر ارزشمند و باقی اخروی و رضایت خدا را به دست آورده است و عاقل این گونه عمل می کند.
[2] مرتبه بالاتر از بخشش دنیا، صرف نظر کردن از نعمتهای اخروی برای کسب رضایت خداوند است و این هم نوعی سخاوت است که فرد نعمتهای اخروی را با هدف رسیدن به لقای الاهی مورد بی توجهی قرار دهد ؛ اینگونه افراد توجه به نعمتهای اخروی در برابر توجه به رضایت خداوند و حرکت به سوی لقای الاهی را نوعی بی ادبی در برابر خدا تلقی می کنند.
در ضمیر ما نمی گنجد به غیر از دوست کس هر دو عالم را به دشمن ده که ما را دوست بس
[4] محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم فتح /29
چرا مومن بر کفار سختگیر است؟ آیا اگر با کفار هم مهربان بود بهتر نبود؟
در پاسخ باید گفت اگر کفار اهل عدالت اند باید با آنها با عدالت و انصاف برخورد کرد ولی اگر اهل ظلم و ستم هستند باید بر آنها سختگیری کرد که
ترحم بر پلنگ تیز دندان ستمکاری بود بر گوسفندان
[8] أَنصِفِ النّاسَ مِن نَفسِکَ وَ أَهلِکَ وَ خاصَّتِکَ وَ مَن لَکَ فیهِ هَوىً و َاعدِل فِى العَدُوِّ و َالصَّدیقِ؛ تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 394 ، ح 9101
[9] و اصول معامله الدنیا سبعه: الرضا بالدون و الایثار بالموجود و ترک طلب المفقود و بغض الکثره و اختیار الزهد و معرفه آفاتها و رفض شهواتها مع رفض الریاسه
