و پیوستگی آن با فقه[3]

هفتمین مورد از آنچه در ارتباط با خود باید مورد توجه باشد این است که فراگیری فقه (احکام شرعی) باید بخشی از برنامه بندگی باشد چرا که

اولا همچنان که پیشتر گفته شد خداوند فاسقان (گناهکاران) را هدایت نمی کند

و ثانیا بدون عمل مطابق آنچه خدا می خواهد رشد معنوی امکان پذیر نیست چرا که راه رسیدن به کمال، بندگی و اطاعت از اوامر الاهی است

و ثالثا کسانی که اهل گناه اند طعمه شیطان اند و شیطان فقط به دو گروه تسلط ندارد ، یکی کسانی که مخلَص اند و دوم مومنانی که به خدا توکل می کنند ؛ و می دانیم در آن لحظه ای که فرد گناه می کند روح ایمان از او جدا می شود و طبعا شیطان بر او تسلط خواهد افت بنا بر این اگر کسی وظایف دینی اش را نشناسد و به آنها عمل کند طعمه شیطان می شود و طبیعتا نمی تواند رشد معنوی پیدا کند.

رابعا کسی که از خدا و پیامبر اطاعت کند هدایت می شود

اگر از او (پیامبر) اطاعت کنید هدایت می شوید[4]

هر کس از رسول اطاعت کند به  حقیقت از خدا اطاعت کرده است[5]

و اکنون روشن می شود که مدعیان عرفان های کاذب با توجه به لاقیدی نسبت به احکام الاهی قطعا هدایت نمی یابند.

رفتار با دیگران

و اصول رفتار با دیگران هفت چیز است:

1. حلم،

2. عفو،

3. تواضع،

4. سخاوت،

5. مهربانی،

6. خیرخواهی ،

7. عدالت و سکوت (یا انصاف)[6]

حلم:

در خصوص حلم در مصباح الشریعه آمده است: حلم چراغ الاهی است که صاحب آن در مسیر حرکت به سوی خدا از پرتو آن ، روشنایی می گیرد فقط کسی که با نور معرفت و توحید تایید شده باشد صاحب حلم می شود؛

حلم در پنج موضع ظاهر می شود

1. عزیزی ذلیل شود

2. فرد صادقی متهم شود

3. کسی که دعوت به حق می کند مورد بی احترامی و اهانت قرار گیرد

4. فردی بدون جرم مورد آزار و اذیت قرار گیرد

5. کسی مطالبه حقی کند و در آن با او مخالفت کنند

اگر در هر یک از این مواضع فرد، حق مطلب را به جا آورد به حقیقت حلم رسیده است.

حلیم در مقابله با سفیه (جاهل و بی ادب) از او اعراض می کند و اگر توهینی شنید جواب نمی دهد که در این صورت مردم به یاری او خواهند آمد و از او دفاع خواهند کرد؛ اما اگر کسی با سفیه وارد بگو مگو شود مانند این است که در آتش چوب ریخته است.

رسول خدا فرمودند: مثل مومن مثل زمین است که از آن بهره می برند و آسیبش می زنند.

هر که بر جفای خلق صبر نکند به رضایت خدا نمی رسد چرا که رضایت خدا پیچیده در جفای خلق است.

و حقیقت حلم این است که اگر کسی با تو مخالف بود و به تو بدی کرد در حالی که قدرت انتقام داری از او بگذری